ปรากฏการณ์ผัดซีอิ๊ว

หลายคนอาจจะคิดว่าฉันชอบกิน และกินอาหารได้ทุกชนิดบนโลกใบนี้

ไม่จริง

แม้ตอนนี้จะนึกออกอยู่ไม่กี่อย่าง แต่ "แมลง" และ "แมง" ต่างๆ เป็นอาหารที่ฉันไม่กิน ออกไปในแนวขยะแขยงเสียด้วยซ้ำ ซึ่งเป็นการแสดงออกในช่วงที่มีสามัญสำนึกเป็นปกติดีพร้อมทุกประการ

เชื่อไหม...มีอาหารอยู่อีกหนึ่งชนิด ที่ฉันไม่กิน

มันคือ "ผัดซีอิ๊ว"

เพียงแต่ไม่ได้เกลียดอย่างออกนอกหน้า

ฉันไม่กินผัดซีอิ๊ว ไม่ชอบ และมีอคติกับมัน จากจิตใต้สำนึก

...

ฉันกินผัดซีิอิ๊วได้ ถ้าไม่มีทางเลือกอื่นแล้วจริงๆ

แต่ถ้ามีทางเลือกอื่นๆ ล่ะก็...ขอผ่านดีกว่า

...

ฉันเห็นผัดซีอิ๊ว ฉันเห็นความไม่อร่อย

ฉันจำได้...เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับฉันในวัยประถมปลายตอนต้น

ฉันถือผัดซีอิ๊วจากแม่ครัวที่ตักใส่ชามให้

ฉันปรุงผัดซีอิ๊ว ฉันใส่น้ำตาล น้ำปลา พริกน้ำส้ม ในสัดส่วนที่ไม่เหมาัะสมกับลิ้นของฉัน

ฉันกินผัดซีอิ๊วที่ฉันปรุงด้วยตัวเองเข้าไปคำแรก...

หวานเกิน เค็มเกิน เปรี้ยวเกิน ฉันประเมินความ "เกิน" เหล่านั้นว่า "ไม่อร่อย"

ตั้งแต่วินาทีนั้น...

ผัดซีอิ๊วทุกจานในชีวิตที่ผ่านตาฉัน...ไม่อร่อย

ทั้งๆ ที่หลายจานที่ผ่านปากฉันเข้ามา รสชาติก็พอกินได้ และก็กินมันจนหมดได้ โดยไม่อาเจียนออกมาเสียก่อน

จานใหม่ที่ผ่านเข้ามา...ก็ยังไม่อร่อย

ไม่เคยมีคำว่า "อร่อย" และ "อยากกิน" สำหรับ "ผัดซีอิ๊ว" ในโลกของฉัน

...

รุ่นพี่ฉันคนหนึ่งเรียกสิ่งนี้ว่า "ปรากฏการณ์ผัดซีอิ๊ว"

โลกของฉัน...ถูกสร้างขึ้น และถูกบิดเบี้ยวไป จากเหตุการณ์เพียงเหตุการณ์เดียว เพียงวินาทีเดียว

แล้วฉันก็ถือเอาวินาทีนั้น...มาเป็นชีวิตของฉัน

จากประถมปลายตอนต้นยันปี 4 ใกล้จบ

ผัดซีอิ๊วสำหรับฉัน...ยังไงก็ไม่น่าอร่อย

...

ในชีวิตมีปรากฏการณ์ผัดซีอิ๊วเกิดขึ้นมากมายนับไม่ถ้วน...

เต็มไปหมด...จนอนาคตข้างหน้ามองไม่เห็นอะไร นอกจากกองพะเนินของผัดซีอิ๊วที่ไม่อร่อย และอื่นๆ อีกมากมายนับไม่ถ้วน

เมื่อเต็มไปด้วยสิ่งของที่วางระเกะระกะ 

แล้วจะมีสิ่งใหม่ๆ ในอนาคต

มีอนาคตใหม่ๆ ทีอนาคตที่ผัดซีอิ๊วอร่อย อนาคตที่ฉันชอบกินผัดซีอิ๊ว

เกิดขึ้นได้อย่างไร?

...

ลองเข้าไปทำความรู้จัก "ปรากฏการณ์ผัดซีอิ๊ว" ส่วนตัว

และปล่อยวาง "การมองโลก" ที่เป็นผลสืบเนื่องมาจากปรากฏการณ์ผัดซีอิ๊วดูสิ

ทำแล้วเกิดอะไรขึ้นบ้าง?

อย่าลืมกลับมาแชร์นะ

Halley

101/30 Lumpini Place Rama III-Charoenkrung