เช้าวันหนึ่งวันนั้นวันหนึ่งวันนั้นแปดนาฬิกา

เราเองก็คิดถึงฮัลเลย์กับนิวเหมือนกัน อยากให้เรียนจบไวๆ จะได้มาโปกฮาด้วยกันอีก

ขออภัยท่านผู้ติดตามที่ขออนุญาตไม่กล่าวถึงที่มาที่ไปของคำพูดข้างต้น

แค่อยากเล่าให้ฟังว่า เมื่อเช้า ตอนที่ได้ยินคำพูดนี้ น้ำตาก็เอ่อขึ้นมาซะงั้น

วันนี้เช้าตั้งแต่เดินเข้ามาคณะก็สังหรณ์แปลกๆ ว่าจะได้เจอ ก็เจอจริงๆ ด้วย

เมื่อเช้ากะจะอ่านเปเปอร์ที่อ.สุมาลีให้อ่านก่อนเรียนให้จบ แต่เราคงไม่เสียเวลา และไม่มีกะจิตกะใจมานั่งอ่านเปเปอร์ ถ้ามีเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันนานมานั่งอยู่ตรงหน้า

แม้จะไม่ได้ตั้งใจมาหาเราโดยตรง

ยังไงก็ขอบคุณที่มา Check in ให้ฟัง ขอบคุณที่มาแบ่งปันการเดินทางและ Breakthrough อันแสนจะงดงามและน่าประทับใจ ขอบคุณที่เล่าการตัดสินใจ และ Commitment อันยิ่งใหญ่อีกครั้งของชีวิตให้ได้รับรู้ ขอบคุณที่่ได้เอื้อนเอ่ยประโยคนี้ออกมา

ขอบคุณที่ทำให้วันจันทร์ วันเรียน วันนี้ ไม่แห้งแล้งและไร้ชีวิตชีวาจนเกินไปนัก

อยากบอกผ่านพื้นที่นี้เหมือนกันว่า

เราเองก็คิดถึงเพื่อนมาก

ตอนนี้ และเทอมนี้เรียนเยอะมาก จนไม่รู้ว่าจะได้มีโอกาสไปโปกฮาด้วยกันอีกเมื่อไหร่

สัญญาว่าจะตั้งใจเรียน ตั้งใจทำแล็บ ไม่ให้พลาดเหมือนป.ตรี

สัญญาว่าจะจบเร็วๆ แล้วหาเรื่องไปโปกฮากันอีก

วันนี้ดีใจมากที่ได้เจอ และได้สุนทรียสนทนากันโดยไม่ต้องพูดพร่ำทำเพลงอารัมภบทมากมาย

จนกว่าจะพบกันอีกครั้ง ดูแลสุขภาพกาย สุขภาพใจให้ดีด้วยล่ะ

Halley

หมู่บ้านหลักสองนิเวศน์